Rutin kontrollerin sonucunu aldıktan sonra vücuduna sensör takıp bir profil çıkartacağız. Çıkarttığımız profil ve tahlil sonuçlarımızla Doktorumuzu arayacağım ve sonuçları beraberce değerlendireceğiz. Bunlara göre bazal insülinlerimizde değişiklik yapıp yapmayacağımıza karar vereceğiz. Eğer bazal insülinde ya da daha önceden pompaya yüklenmiş bilgilerde değişiklik yapılacaksa, Lara'yla beraber bunları da yapacağız ve yeni bir üç aylık dönem başlayacak.

Sensörler çok pahalı (tanesi 55 dolar + KDV). Bir sensör sadece altı gün kullanılabiliyor. Dolayısıyla sadece profil çıkartmamız gerektiği zaman sensör kullanmayı tercih ediyoruz. İki adet sensörü İstanbul'dan Medtronik firmasından ısrarladım, yarın elime geçmiş olur.

Üç aylık rutin kontrollerinin zamanı geldi. Açlık kan şekeri, HbA1C, tam kan sayımı. Bunlar için aç karnına gitmek gerekiyor. Yani sabah uyanır uyanmaz. Ama eğer düşük bir kan şekeriyle uyanırsa o gün testler yattı demektir. Bir sonraki gün şansınızı tekrar deneyeceksiniz. Genellikle sabah ilk dersler asılamayacak kadar önemli dersler oluyor. Dolayısıyla hem kan şekerinin düşük olmadığı bir gün hem de ilk dersin asılabilecek bir ders olduğu bir gün... Ölme eşşeğim ölme !

HbA1C sonucunu heyecanla bekliyoruz hepimiz. Belli olunca blog'a da yazarım.

Lara'yla konuştum, kabul etti, bir gününü videoya çekip blog'a yükleyeceğim. Yurtdışında yapmışlar, bir kaçını izledim, fikir hoşuma gitti. Okulların kapanmasına yakın bir zamanda derslerin hafiflemesini beklemek lazım.

Lara'nın okulu bir haftalık ara tatile girdi. Anlayacağınız evde vakit geçirilecek. Dün dört kız arkadaşı bizim evdeydi. Yenilmiş, içilmiş, öyle böyle değil, sağolsun insülin pompası. Yemiş, göndermiş insülini ! Akşam yemeğinden önce açlık kan şekeri 168 çıktı. Pompa sayesinde. Seviyorum POMPA'yı !

Saat 13:30'da ofisimde otururken cep telefonumdan Lara aradı. İnsülin pompasının vücuda giren bölümünün çıktığını, ancak bunu kendisinin değil de bir arkadaşının farkettiğini ve bunun üzerine hemen kan şekerini ölçtüğünü ve 438 olduğunu söyledi. Hemen yerimden kalktım, arabaya atladım, eve gittim, pompaya yeni insülin yüklemek için gerekli setleri aldım, Lara'nın okuluna geldim, rehberlik öğretmenin odasında yeni insülini taktık. Kan şekerinin normale dönebilmesi için kaç doz insülin gerektiğini hesaplayıp, manuel olarak insülinini yaptıktan sonra ofise döndüm. Saat 14:00.

Çünkü, evim, işyerim, Lara'nın okulu bir üçgenin içinde. İşte böyle zor zamanlarda Bermuda Şeytan Üçgeni diye adlandırdığım bir üçgen...

2 Nisan Pazartesi tarihli Hürriyet Gazetesi'nin bir haberi:

"Bornova merkezdeki Batı Anadolu Çimento İlköğretim Okulu’nda Rüya Çıralı, acil durumda hayatını kurtaracak cihazla sınıfına girdi. Ancak görevli H.G., ÖSYM yetkilileriyle görüştüğünü ve bu şekilde sınava giremeyeceğini söyleyerek pompayı çıkarmasını istedi. Görevliyi hayati tehlike konusunda ikna edemeyen Çıralı, salonu terk etmek zorunda kaldı. Genç kız, babası işçi emeklisi Şenol Çıralı ile sınav görevlisinden şikâyetçi oldu."

Yukarıdaki haberle keşke hiç karşılaşmasaydık. Ancak bu kızımız da haklarını koruyabilecek önlemleri önceden almamış maalesef. İnsülin pompası kullandığıyla ilgili bir rapor götürmesi gerekiyordu yanında. Bu resmi raporu gören sınav görevlisi belki de bu kadar duyarsız davranamazdı bu durumda. Ya da hiç riske atmayıp, sınav süresinde kendisine gerekli insülini sağlayacak olan "bazal insülini" manuel olarak yapması daha iyi olurdu bana sorarsanız.

Benzer bir durumla uçağa binerken karşılaştık kızımla. Polis kontrolünden geçerken kızım ötünce, bayan polis kızımı aradı ve pompayı buldu. Bunun üzerine kendisine durumu izah etmeme rağmen ve raporunu da göstermeme rağmen, kızımı kapalı bir odaya götürüp orada pompanın bağlı olduğu yeri görmek istedi. Neyse ki kızım bu durumu mesele haline getirmedi ve görevliyle beraber odaya gidip pompanın bağlı olduğu bel bölgesini polise göstererek durumu anlattı.

Aklınızda bulunsun yurt dışına çıkarken de İngilizce bir raporu mutlaka yanınızda bulundurun.