Bugün itibariyle ikinci dönemin birinci sınavları bitti. Bugün de bilimsel proje şenliği vardı. Bizimki de Fizik dersinden aldığı "decibel" projesiyle katıldı şenliğe. Bugün ablası da geldi İstanbul'dan. Hafta sonu ikisi birlikte harika vakit geçireceklerdir eminim. Dolayısıyla bizim kan şekeri de harika vakit geçirecek. Eh benim de keyfime diyecek yok !

Dün gece yarısı saat 00:18'de şekerinin düştüğünü zannederek beni çağırdı güzel kızım. Ölçtüm, 149 çıktı. "Heralde rüyamda öyle hissettim annişkom" dedi. Birbirimizi öpüp yataklarımıza döndük. Sabah uyandığında açlık kan şekeri 222'idi. Gel de anla bakalım bu çıkışın sebebini. Şimdi önümüzdeki 3-4 gece 24:00, 03:00 ve 06:00'da kalkıp ölçeceğim ve bir profil çıkartacağım. Böylelikle gece yarısından sabaha kadar hangi saatte yükselmeye başlamış göreceğim ve ona göre de bazal insülin miktarını yeniden ayarlayacağım. İşte "pompalı yaşam" !

"ŞEKER KIZIM" isimli kitabım DNR ve DOST Kitabevlerinde satılmaya başlandı. İnsanın kitabını raflarla görmesi güzel bir duyguymuş. Umarım çokça satılır, hem maddi olarak hem de manevi olarak amacına ulaşır. Kitabın bütün geliri AÇEV'e bağışlanmış olduğu için çok satılmasını çok istiyorum. Hiç sorgulamadan, kitabın taslağını bile görmeden AÇEV'in logosunu kullanmama izin verdiler. Kendimi borçlu hissediyorum. Hiç olmazsa hatırı sayılır bir bağışla kendimi rahat hissedeceğim.

İnsülin pompası taşıyan diyabetliler için pompayı içine koyabileceğin bir cep yapılmış gelinlikler varmış. Büyük kızım söyledi. İnanamadım...

İnsülin pompasıyla elbise giymek hiç de hoş değildir çünkü. Lara, genellikle spor giyinen bir çocuktur, ama elbise giymek istediği günler, insülin pompasını çıkartırız, daha önceden hesaplanmış bazal miktarını iğneyle yaparız ve o günü insülin iğneleriyle geçirir. Bazal insülini en az 12 saatlik yapabiliyoruz. Yani 12 saatten önce tekrar insülin pompasını takamıyorsunuz. 12 saatimiz dolunca tekrar pompayı takıp hayatımıza devam ediyoruz. Özellikle ortaokul bitirme balosunda bu yöntem çok işimize yaradı doğrusu. Gerçi pompayı bacağınıza bağlayabileceğiniz bir aparat da geliştirmiş firma ama Lara pek rahat bulmadığı için kullanmayı reddetti. Hem de insülin yapabilmek için eteklerinizi toplayıp pompaya ulaşmaya çalışmanız lazım. Eeee, bu da toplum içinde rahatlıkla yapabileceğiniz bir şey değil tabii. Her insülin yapmak istediğinizde kapalı bir mekan bulmak zorundasınız. Pompanın da bazı dezavantajları yok değil yani. Ama gene de günde beş kere kendine iğne yapmaktan iyidir. Hem kan şekerini de daha kolay kontrol altında tutabiliyoruz pompayla.

Bahar geldi ! Bütün cemreler düştü. Açık havada vakit geçirmek için harika zamanlar bunlar. Benim bile canım çalışmak istemiyor ki, O ne yapsın. Sınavlar bu hafta da devam edecek ve sonra 20 günlük bir aradan sonra tekrar başlayacak. Çok yoruldu ve sıkıldı farkındayım ama yapacak birşey yok. Haftada üç gün tenis oynuyor, O'nu kurtaran da bu oldu. Zaten spor çok önemli. Biz de yaşamı boyunca yapabileceği bir spor olarak görüyoruz tenisi, bunun için de tam destek veriyorum. Gerçi spor yaparken insülini ayarlamak günlük rutine göre daha zor ama birkaç deneme yanılmayla buluyorsunuz doğru insülin dozunu ve beslenme biçimini. Aklımızda bulunması gereken birkaç önemli nokta var. Bunlardan en önemlisi, spor yapmayı bitirdikten sonra bile vücudumuzun hızla şeker yakmaya devam etmesi. Dolayısıyla spor yapmayı bitirdikten sonra da kan şekerini kontrol altında tutmak önemli. İnsülin pompası kullandığımız için bazal insülinleri de değiştirmek gerekiyor zaman zaman, eğer çok yoğun spor yapacaksa. Ama genellikle bazal insülin miktarlarına dokunmadan daha az ya da çok yiyerek de halledebiliyoruz spor zamanlarını.

Bu sabah kahvaltıdan sonra farketti ki pompada insülin azalmış. Sabah kahvaltısı ve öğlen yemeği için insülini iğneyle yapmaya karar verdi. Bütün itirazlarıma rağmen "okuldan geldikten sonra pompadaki insülini değiştiririm, şimdilik içindeki bazal ihtiyacıma yeter" dedi. Kahvaltı sonrası insülini göbeğinden yapmaya karar verdi ve hazırlandı ancak tam iğne içerideyken hıçkırık tuttu ve ilk hıçkırıkla beraber iğne dışarı fırladı, başladık gülmeye... Umarım doğru doz insülin gönderebilmiştir.

"Şeker Kızım" kitabının DNR'lar ve Dost Kitapevlerinde de satılabilmesi için girişimlerde bulundum. Sanırım yakında raflarda göreceğim kitabımı...

Sınav haftası daha doğrusu haftaları başladı. Onüç adet dersden hemen hemen hergün sınava girilecek. Bu da düzensiz kan şekeri, uykusuzluk, uykusuzluğa bağlı stres, strese bağlı kan şekeri düzensizliği demektir. Bir yandan alttan alınması lazım, bir yandan gönlünü hoş tutmak lazım, bir yandan eksiksiz çalıştığını denetlemek lazım. Anlayacağınız o ŞEKER HASTASI, ben SİNİR HASTASI........

Bugün bir arkadaşımın İstanbul'da oturan bir arkadaşının 3 yaşındaki bebeğine Tip 1 Diyabet tanısı konulduğunu öğrendim. Beni arayan arkadaşımın sesi o kadar kötüydü ki (kendisinin de ikiz bebekleri var) korktum. İki akşam önce eşim eve geldi ve tanıdığı bir ailenin 13 yaşındaki kızına da Tip 1 Diyabet tanısı konulduğunu söyledi. Farkında mısınız o kadar çoğaldı ki..... Ne oluyor da durup, dinlenmeden her yediğimiz lokmaya, her ruh durumumuza göre insülin üreten pankreasımız birgün bundan vazgeçiyor. Zaten sebebini anlasalar tedavisini de bulacaklar ama...

Çok mecbur kalmadıkça tatlandırıcıları kullanmak istemiyorum. Zira doktorumuz da bizi bu konuda uyarmıştı. Tatlandırıcıların uzun vadedeki etkilerinden emin değiliz. Dolayısıyla bir şeker hastasının aslında "tatlı" fikrinden uzaklaşması önemlidir demişti. Eh ortalama insan ömründen yola çıkarak kızımın daha 50-60 yıl yaşayacağını varsayarak tatlandırıcıları sık sık kullanmak istemiyorum. Reçel, kurabiye, kek gibi şeker kullanmak zorunda olduğumuz yiyeceklerde, şeker miktarını azaltarak, tatlandırıcı kullanmaktan kaçınabiliriz. Ama tatlandırıcı kullanmak zorunda olduğumuz zamanlarda da Splenda'yı tercih ediyorum.  Lara yemeklerin yanında meyva suyu içmeyi sever. Dün akşam bir ayva, bir elmayı bir litre suyun içinde kaynattım, içine de bir çorba kaşığı toz Splenda kattım. Çok da lezzetli oldu.....

Şeker Kızım

Herkese Merhaba,

Ben, Şeker Kızım Lara, kitabımız, insülinlerimiz....

Beş yıldır Tip 1 Diyabet hastası olan kızım Lara ile yaşadıklarımızı, kendi hikayemiz üzerinden toplumda Tip 1 Diyabet ile ilgili bir farkındalık yaratmak amacıyla kitaba dönüştürdüm. Zira Tip 1 Diyabet hastalarının durumları, tedavi biçimleri ve yaşadıkları; toplumda daha çok bilinen Tip 2 Diyabet hastalarından oldukça farklı. Ancak toplumun büyük çoğunluğu Tip 2 diyabet hastası olduğu için maalesef Tip 1 Diyabet hastaları seslerini yeterince duyuramıyorlar. Tip 1 Diyabet hastalarının büyük çoğunluğu 10-18 yaş aralığında tanı alıyorlar ve yaşamlarının sonuna kadar da şeker hastası olarak yaşıyorlar. Böyle bir hastalıkla başa çıkmak için çok gençler ve bu yüzden de toplumun ilgisine ve hastalıkları hakkında daha çok bilgi sahibi olunmasına ihtiyaçları var.

Aynı zamanda bir ACEV (Anne Çocuk Eğitim Vakfı) gönüllüsü olduğum için kitabın tüm gelirini de ACEV'e bağışladım. Lara, şeker hastası olarak geçirdiği beş yılın son dört yılında insülin pompası kullanıyor. İnsülin pompası ile ilgili merak ettiklerinizi de bu blog aracılığı ile sorabilirsiniz ya da sizin çocuğunuz da insülin pompası kullanıyor ise paylaşabilirsiniz.

Bu blogu oluşturmamdaki amaç hem kitabın tanıtımına fayda sağlamak ama aynı zamanda bundan sonra yaşayacaklarımızı da sizlerle paylaşmak. Şeker hastası çocuklarımız için basit yemek tarifleri, nelerin kan şekerini düşürdüğü, nelerin yükselttiği ile ilgili deneyimlerimiz, çeşitli aktiviteler sırasında kan şekerini nasıl kontrol altında tutabileceğimiz (örneğin spor yaparken, mangal partileri, arkadaşlarla geçirilen zamanlar, bizimle birlikte yaz tatili, tek başına yaz tatili, sınav zamanı....) ile ilgili paylaşımlar, rutin doktor kontrolleri, SGK ile yaşanan sorunlar, her türlü pratik bilgi..... Bütün bunları paylaşabileceğimizi ve zaman içinde birbirimizden çok şey öğreneceğimizi düşünüyorum.

Umarım Tip 1 Diyabet anneleri takip eder ve benimle paylaşırlar yaşadıklarını.

Sevgilerimle,

Müge Keller

NOT: Bu ilk günüm olduğu için cici cici yazdım. Bundan sonraki yazılarımda günlük dilimi kullanmayı düşünüyorum. Ne dersiniz...


İlgilenenler için Şeker Kızım isimli kitabı internet üzerinden satış yapan pek çok kitapçıdan alabilirsiniz. Bazılarının internet adreslerini belirtiyorum:

http://www.kitapyurdu.com/kitap/default.asp?id=594527

http://www.pandora.com.tr/urun/seker-kizim/250674

http://www.kitapelinizde.com/kitap/771726/seker_kizim_muge_keller.htm

http://www.kabalci.com.tr/sokak-kitaplari-yayincilik/muge-keller/seker-kizim-9786054516605.htm

http://www.kitapambari.com/kitap/seker-kizim-p542885.html